Pamiętam o dobrych duszach, które odeszły
Pamiętam o dobrych duszach, które odeszły
Jak gwiazdy na niebie, które na zawsze zagasły
W ich sercach płonęło ciepło jak słońca blask
Wnosząc do mojego świata miłość z każdym tchnieniem
Były jak kwiaty, rozkwitające na łące
Rozsiewały dobroć, radość i nadzieję
Ich uśmiech był jak promień słońca
Który wstawał każdego dnia nad ranem
Światłem oświetlał drogi, skrywając smutek w cieniu
Pamiętam o ich słowach, pełnych mądrości i wiary
Które wnosiły siłę w chwilach rozpaczy i zmartwienia
Były jak opowieści, które budziły marzenia
I chociaż odeszły, w moim sercu trwają na wieki
Ich dobroć otaczała mnie jak miękki szal
Muszę chronić ich płomień, by nie zagasł w mojej duszy
Niech ich pamięć będzie inspiracją dla mnie
Abym wciąż kroczył drogą miłości i dobra
Pamiętam o dobrych duszach, które odeszły
Ale ich dziedzictwo na zawsze we mnie zostanie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz