Tęsknota
Jak patrzę na nurt rzeki płynącej
Ogarnia mnie smutek i tęsknota
Ochota jakaś i przygnębienie
Wspomnienia pojawiają się
Takie piękne
Cudowne
Tych dni wspaniałych
Które minęły
Patrząc na spokojny nurt rzeki
Tęsknota się wzmaga
I pragnienie powrotu
Do chwil
Które już nie powrócą
Świadomości nie oszukam
Ona mi podpowiada
Że te chwile nie wrócą
Już wiem, rozumiem
Szkoda, że nie doceniałem ich gdy były
Łzy cisną się same do oczu
A tęsknota chociaż smutna
Jest piękna
To niesamowite uczucie
Kiedy potrafię wspominać
I czerpać z tego przyjemność i siłę
Płaczę i oczyszczam swoją duszę
Niczego nie żałuję
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz