Uboga staruszka
Uboga staruszka, samotna i schorowana
Zapomniana przez rodzinę, opuszczona i osamotniona
W jej mieszkaniu panuje chłód i ciemność
Próżno szukać tu radości i uśmiechu na twarzy
Codziennie cierpi z głodu, bo nie ma za co kupić jedzenia
Jej skromne oszczędności dawno już się skończyły
Nikt nie odwiedza jej, nikt nie pyta o jej samopoczucie
Ona sama musi walczyć o przetrwanie, o każdy kolejny dzień
Lecz mimo trudu i biedy, ta staruszka nie traci nadziei
Wierzy, że kiedyś ktoś ją odnajdzie i zapamięta
Że nie jest sama w swoim cierpieniu i samotności
I że ktoś pomoże jej przetrwać jeszcze jeden dzień
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz