06 czerwca 2025

Wstyd mi, że jestem człowiekiem

 

Wstyd mi, że jestem człowiekiem

Wstyd mi, że jestem człowiekiem

Że przynależę do tego gatunku

Bo ludzie to krwiożercze potwory

Wszystko niszczą

Mordują i zabijają wszelkie stworzenia

Dla człowieka już nie ma ratunku

Bo najważniejsze dla niego jest bogactwo

I absolutna władza

Posłuch i hegemonia

Człowiek to oszust

Kłamca i wyzyskiwacz

Jest złem, który niesie tylko cierpienie

Przerażenie, strach i wiele bólu

Bo ważniejsze od życia są pozytywne bilanse

Dlatego wszczyna krwawe wojny

I barbarzyńskie najazdy

Ludzie to okrutni mordercy

Gwałcą na wojnach bezbronne  kobiety

Zabijają niewinne dzieci

Mordują chorych w szpitalu

Torturują cywili

Całe miasta z ziemią równają

Bo chcą pokazać, że są panami

Że wszystko mogą

Że bać się ich trzeba

Wstydzę się, że jestem człowiekiem

Bo człowieczeństwo już nie istnieje

W każdej grupie znajdzie się jakaś menda

Która wykorzysta słabość drugiego

I wszystkich to niestety dotyczy

Tych bogatych na piedestale

I biedotę z rynsztoka

I w pracy fizycznej

Gdzie brygadzista jest panem

I w oborze chłop zbeszta parobka

W korporacji dyrektor gra Boga

I wśród niewidomych

Panem jest ten, który widzi na jedno oko

Nawet w kolejce do onkologa

Silniejszy wykorzysta schorowanego tłumoka

Wstydzę się, że jestem człowiekiem

Bo nawet, gdy mówią, że dobro czynią

I pomagają biednym, cierpiącym

Uchodźca wojennym

I ludziom, którzy potrzebują pomocy

To….

Jeden coś uszczknie dla siebie

Inny ukradnie bo dojrzy okazje

Lub wykorzysta okrutnie

Uchodzi  za filantropa

Pochwały oczekuje

Uznania i rozgłosu

Człowiek to takie stworzenie

Który nawet odrobine dobra

W ciemnej otchłani pogrzebie

Wstyd mi, ze jestem człowiekiem

 

 

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Nic nie jest nam obceco ludzkie

  Nic co ludzkie nie jest nam obce Zacznijmy od początku, bo tam zwykle tkwi tajemnica Życie jest nieprzewidywalne, pełne zmian i dram...