Samotność w rozpaczy i koniec
Człowieku, cichy, samotny i skryty
Wciąż zmęczony życiem codziennym
Patrzysz w przyszłość, widzisz tylko ciemność
Wybierasz drogę, która kończy się smutkiem
Zraniony, zbity, zapomniany, tak wiele problemów
Tak wiele bólu, wszystko wydaje się być beznadziejne
Decydujesz się na krok, który już nie wróci
Otaczają cię ludzie, ale nikt nie widzi, jak bardzo cierpisz
Jak bardzo jesteś sam, wszyscy idą swoimi drogami
Nikt nie zauważa, że potrzebujesz pomocy, aby przetrwać
Samobójstwo jest okrutne, niszczy spokój rodziny
Zabiera uśmiech, nadzieję i marzenia, wszystko
Ciebie już jednak nie ma, zostawiłeś po sobie tylko ból i płacz
Niech ten wiersz będzie hołdem dla tych
Którzy odeszli zbyt wcześnie, w samotności
Niech będzie przestrogą, abyśmy zawsze byli blisko
Abyśmy dostrzegali drugiego człowieka
Szczególnie tego, który potrzebuje naszej pomocy i wsparcia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz