Samotność w rozpaczy i koniec

Człowieku, cichy, samotny i skryty

Wciąż zmęczony życiem codziennym

Patrzysz w przyszłość, widzisz tylko ciemność

Wybierasz drogę, która kończy się smutkiem

Zraniony, zbity, zapomniany, tak wiele problemów

Tak wiele bólu, wszystko wydaje się być beznadziejne

Decydujesz się na krok, który już nie wróci

Otaczają cię ludzie, ale nikt nie widzi, jak bardzo cierpisz

Jak bardzo jesteś sam, wszyscy idą swoimi drogami

Nikt nie zauważa, że potrzebujesz pomocy, aby przetrwać

Samobójstwo jest okrutne, niszczy spokój rodziny

Zabiera uśmiech, nadzieję i marzenia, wszystko

Ciebie już jednak nie ma, zostawiłeś po sobie tylko ból i płacz

Niech ten wiersz będzie hołdem dla tych

Którzy odeszli zbyt wcześnie, w samotności

Niech będzie przestrogą, abyśmy zawsze byli blisko

Abyśmy dostrzegali drugiego człowieka

Szczególnie tego, który potrzebuje naszej pomocy i wsparcia