Fatamorgana
Moje życie jest czasem jak fatamorgana
Jak iluzja piękna, która mnie zwodzi
Jak mara, która prowadzi mnie w labirynt
I pozostawia bez sił i bez nadziei
Gdy patrzę w jej głębię dostrzegam prawdę
Która kryje się za nią i uświadamiam sobie
Że to tylko iluzja, która przemija jak mgła z rana
I wtedy wolny jestem by iść dalej
Aby szukać prawdy, która mnie prowadzi
I żeby nie dać się zwieść mojemu życiu
Tylko iść przez nie z otwartymi oczami
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz