10 czerwca 2025

Życie alkoholika

 

Życie alkoholika

Smutne jest życie alkoholika

Nikt go nie lubi i nie szanuje

Wielu mu jego pijaństwo wytyka

A on jeszcze gorzej się czuje

 

Alkoholika nikt nie rozumie

I w to co mówi nikt mu nie wierzy

Nawet gdy prosi o przebaczenie

Tylko krytycznym wzrokiem go mierzy

 

Że  nie będzie już pił wciąż obiecuje

Zaklina się na wszystkie świętości

Lecz ciągle słowa nie dotrzymuje

I bardzo z tego powodu się złości

 

Często się z żoną kłóci i czubi

Chociaż później tego żałuje

Lecz pije dalej bo bardzo lubi

A pijąc wódkę dobrze się czuje

 

Często na kacu się budzi

I niewiele wówczas  pamięta

Stroni wtedy od ludzi

Bo męczy go ta myśl natrętna

 

Co znowu zrobił

Gdzie i z kim chodził

Co nawywijał i narozrabiał

Komu tym razem znowu zaszkodził

 

Ciągle boli go głowa

I ręce drżą niesłychanie

Dusza też nie jest już zdrowa

I nigdy nie je nic na śniadanie

 

Co noc ma senne koszmary

Niepokoje i dziwne lęki

Nawet w dzień widzi zjawy i mary

I tak na co dzień przechodzi te męki

 

Notorycznie ma wyrzuty sumienia

Stale się wstydzi i ośmiesza nieustannie

Ale pije nadal i nic w sobie nie zmienia

Choć te zmiany  przysięga trzeźwiejąc  w wannie

 

Alkoholik smutne życie ma

Niedojada i nie odpoczywa

I sam o to życie słabo dba

Bo z alkoholikami niestety tak bywa

 

 

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Nic nie jest nam obceco ludzkie

  Nic co ludzkie nie jest nam obce Zacznijmy od początku, bo tam zwykle tkwi tajemnica Życie jest nieprzewidywalne, pełne zmian i dram...