Ucieczka w oazę spokoju
Chciałbym kiedyś usiąść pod starą jabłonką w cieniu
Poczytać książkę i odpocząć w spokoju
Wśród zieleni i kwiatów z dala od hałasu
W tej chwili marzeń, w końcu spełnionego snu
Wdychać świeże powietrze, słuchać śpiewu ptaków
Wpatrywać się w niebo i patrzeć jak chmury płyną
Odetchnąć głęboko i oddać się lekturze
Zapomnieć przez chwilę o codzienności
Byłby to balsam dla mojego ducha
Odpoczynek od zgiełku i pośpiechu
Aby móc nabrać sił do dalszej podróży
I mógłbym wtedy cieszyć się życiem
Tak jak człowiek cieszyć się powinien
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz