10 lipca 2025

Ucieczka w oazę spokoju

 

Ucieczka w oazę spokoju

Chciałbym kiedyś usiąść pod starą jabłonką w cieniu

Poczytać książkę i odpocząć w spokoju

Wśród zieleni i kwiatów z dala od hałasu

W tej chwili marzeń, w końcu spełnionego snu

Wdychać świeże powietrze, słuchać śpiewu ptaków

Wpatrywać się w niebo i patrzeć jak chmury płyną

Odetchnąć głęboko i oddać się lekturze

Zapomnieć przez chwilę  o codzienności

Byłby to balsam  dla mojego ducha

Odpoczynek od zgiełku i pośpiechu

Aby móc nabrać sił do dalszej podróży

I mógłbym wtedy cieszyć się życiem

                                                                        Tak jak człowiek cieszyć się powinien

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Nic nie jest nam obceco ludzkie

  Nic co ludzkie nie jest nam obce Zacznijmy od początku, bo tam zwykle tkwi tajemnica Życie jest nieprzewidywalne, pełne zmian i dram...