Dziś orzechy w środku są puste

Dziś orzechy w środku są puste

Ich słodkość gdzieś się zgubiła w przestrzeni

Otwieram skorupę, a tam pustka gęsta

Gdzie zniknęły smaki, które kusiły nas wczoraj?

Czyż to zła passa ich zbawienną moc zamienia?

Czyż to sen, czy też może jakaś magia?

Orzechy, które kiedyś skrywały w sobie skarby

Teraz tracą swój blask, jakby zgasło ich marzenie

Czy zmienia się świat wokół nas na coraz bardziej chłodny?

Czy może to tylko złudzenie, mylne spojrzenie?

Orzechy, które tak wiele radości dawały

Dziś przemieniły się w puste łupiny, opuszczone

Ale wciąż czuję ich drzewne pochodzenie

Wędrówkę korzeni w głąb ziemi i pragnienie

Może w przyszłości znów napełnią się życiem

A ich wnętrze zaskoczy smakiem, niezwykłym i wzniosłym

Niech więc puste orzechy będą tylko przystankiem

W drodze do odkrycia nowych smaków, jeszcze piękniejszych

Bo choć dziś pustka w nich jak echo brzmi

Wierzę, że wróci słodycz, wraz z nowym porankiem