Rozterki starego dziada
Stał dziad z widłami przy stodole
Rozglądał się bacznie dookoła
Narzekał w myślach na swoją niedolę
Bo już od dawna miał strasznego doła
Z dziećmi nie widział się od lat
Znajomi już dawno poumierali
Został mu tylko młodszy brat
Ale go nie odwiedza bo kiedyś mocno go zranił
Smutne ma życie dziad stary
Samotność doskwiera mu bardzo
Nie czeka na żadne dary
Przykro mu tylko, że ludzie nim gardzą
Starość jest bardzo niefajna - rozmyślał
I życie trudniejszym się staje
W końcu tak sobie pomyślał
W życiu bierze się tyle ile samemu daje
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz