Wolny człowiek

Wśród pól i lasów, wśród gór i rzek

Wędrował wolny człowiek

Jak ptak pośród obłoków

Nie znał granic, nie znał przeszkód

Tylko swoje serce prowadził

By znaleźć to czego od dawna szukał

Szedł przez wiele dni i nocy

Podziwiał przy tym piękno natury

Wciąż szukając swojego miejsca

Bez zobowiązań, bez żadnego przymusu

W jego kroku było coś magicznego

Jakby siła natury przemawiała przez niego

Wolny człowiek zawsze był odważny

Nie bał się trudów i nie uciekał przed wyzwaniem

W jego oczach było coś, co wyróżniało go

Bo wolność była dla niego czymś

Co dawało mu potężne skrzydła

Nie chciał być uwięziony, nie chciał się wiązać

Tylko sam decydował, co jest dla niego dobre

I tak szedł, jakby nic go nie zatrzymało

Jego marzenia prowadziły go dalej

Bo wolny człowiek to taki

Który nie chce żadnych ograniczeń

Wolny człowiek to symbol niezależności

Taki, który nigdy nie będzie poddany

Bo tylko wolność daje mu radość

I pozwala mu żyć pełnią życia

Tylko tak wędruje wolny człowiek

W swoim sercu niesie nieustanne marzenia

Nie patrzy na to, co przyniesie mu los

Bo wie, że wolność daje mu moc i siłę duszy