Przydrożna kapliczka

Przydrożna kapliczka, skryta w ciszy

Często na rozstaju dróg, pustkowiu

Schronienie dla duszy daje w życiowej podróży

Na uboczu ścieżek krętych, wśród pól i lasów

Oblicze strudzonych wędrowców wabi

Nikomu nie przeszkadza, a może być wspomożeniem

Z kamienia wzniesiona, mocą rąk wiernych

Świadectwo wiary dać może i tajemnicę wieczną

W promieniach słońca, złotem opalona

Błogosławiona, pełna światła i cienia

Kiedy wiatr wieje, na polu tańczy jak miraż

Może być ostatnią nadzieja w życiowej wędrówce

Przydrożna kapliczka, skromna jest i mała

Ale pełna mocy, nadziei i takiej dziwnej siły

Wędrowcom wskazuje właściwą drogę

Świadectwo miłości i wiecznej łaski daje

W ciszy wieczornej, gdy gwiazdy migocą

Zatrzymuję się wokół niej czas

Przydrożna kapliczka, błogosławiona

Jej obecność dodaje siły i mocy

Bo przydrożna kapliczka to takie święte schronienie

Jej obecność dodaje odwagi i wsparcia

Nawet gdy widzimy ją tylko w oddali